W zeszłym tygodniu przyjrzeliśmy się podstawom instalacji i aktualizacji dysku twardego w komputerze. W tym tygodniu przyjrzymy się wielu problemom, które pojawiają się podczas instalacji nowego dysku.
Instalacja dysku jest jedną z łatwiejszych aktualizacji, które można wykonać, ale nie jest pozbawiona problemów. W tej edycji aktualizacji sprzętu postaramy się szybko rozwiązać jak najwięcej typowych problemów. Jeśli masz obecnie problemy z instalacją dysku twardego lub rozwiązałeś problemy w przeszłości, powiedz nam o nich w komentarzach, aby inni czytelnicy również mogli podzielić się swoimi doświadczeniami. A jeśli przegapiłeś pierwszą część tego dwuczęściowego artykułu, możesz sprawdzić to przed przeczytaniem tego.
Sprawdź i przygotuj nowy dysk
Jak omówiliśmy w części pierwszej, twój dysk będzie prawdopodobnie jednym z dwóch podstawowych typów: dyskiem IDE (znanym również jako PATA) lub dyskiem SATA. W przypadku uaktualniania szczególnie starego systemu komputer może mieć problemy z dyskami SATA — problemy, których nie można rozwiązać. W prawie każdym scenariuszu, kiedy możesz użyć SATA, będziesz chciał. Ale jeśli nie możesz, będziesz musiał przejść przez niektóre ustawienia master i slave, aby dysk IDE działał poprawnie przed jego instalacją. Jeśli planujesz używać SATA, możesz przejść do następnego kroku, w którym instalujemy nowy dysk. Jeśli używasz dysków IDE, będziesz chciał to dokładnie przejrzeć.
Ustawienia zworek są często krytyczne. Na pierwszym zdjęciu w tej sekcji można zobaczyć ilustrację zworek dysku twardego i ich różnych ustawień. Na zdjęciu bezpośrednio powyżej możesz zobaczyć część na końcu zasilania/kabla napędu IDE, która pokazuje piny, w których ustawiasz zworki. Zworki uzupełniają krytyczne części obwodu, które informują napęd o sposobie działania. Ważną rzeczą do rozpoznania jest to, że dyski IDE mają ilustrację, jak prawidłowo skonfigurować dysk przed instalacją, i musisz to przeczytać przed instalacją.
Jeśli możesz zainstalować dyski na osobnych kablach IDE, zawsze jest to łatwiejsze. Możesz znaleźć się w sytuacji, w której będziesz musiał podłączyć dwa napędy jednym kablem IDE, ponieważ masz zbyt wiele urządzeń i za mało złączy IDE na płycie głównej. Na przykład, być może instalujesz dwa nowe dyski twarde do przechowywania, masz już napęd IDE, a także napęd optyczny, który musisz zachować. Jeśli masz tylko dwa złącza IDE na płycie głównej, będziesz zmuszony zająć się ustawieniami zworek, aby napęd działał.
Ustaw dyski systemowe jako główne, a inne dyski jako ustawienia podrzędne lub kablowe. Ustawienia Master/Slave informują komputer, które napędy odpowiadają na które polecenia i dlatego są krytyczne. Jeśli możesz zainstalować dysk systemowy na własnym kablu IDE, ustaw go w trybie master pojedynczego dysku (czasem osiąga się to przez usunięcie zworki) i zainstaluj inne dyski i urządzenia na innych kablach. Jeśli nie, musisz zainstalować dysk systemowy w ustawieniach głównego podwójnego napędu, wybierając drugi dysk na wstążce IDE jako podrzędny (dwudyskowy) lub Wybór kabla, który automatycznie określi, czy napęd powinien być nadrzędnym czy podrzędnym. (Używaj tylko wyboru kabla jako dysków z ustawieniem podrzędnym). Niektóre dyski mogą wymagać dodatkowej „zworki obecności urządzenia podrzędnego” dla urządzenia głównego z ustawieniem obecności urządzenia podrzędnego — ponownie sprawdź dysk, aby zobaczyć ustawienia, których potrzebujesz.
Zainstaluj nowy dysk
Delikatnie wsuń napęd do klatki dysku twardego, zwykle pod klatkę dysku optycznego. Zwróć uwagę na otwory w klatce i upewnij się, że pokrywają się z otworami w napędzie.
Mam nadzieję, że masz sprzęt od momentu usunięcia dysku. Jeśli nie, będziesz muszę znaleźć lub kupić śruby do dysków twardych. Po osadzeniu dysku włóż i dokręć po dwa wkręty na każdym z szerokich boków klatki dysku. Zasilanie i kable powinny być skierowane na zewnątrz.
Podłącz kable danych do płyty głównej. Lewy kabel to kabel SATA, a prawy to kabel IDE. Musisz podłączyć jeden do napędu, a drugi do odpowiedniego złącza na płycie głównej.
Zazwyczaj tak będą wyglądać złącza płyty głównej. Znajdź je i podłącz swoje dyski, upewniając się, że kable są prawidłowo osadzone i prawidłowo zainstalowane.
Po podłączeniu danych możesz podłączyć zasilanie do swoich dysków. Złącze po lewej stronie to zasilanie SATA, którego nie mają wszystkie zasilacze komputerowe. Nie ma potrzeby używania zasilania SATA, chyba że twój dysk nie obsługuje zwykłych złączy zasilania Molex, co wielu robi. Złącze Molex po prawej to nie tylko „IDE Power”. Każde złącze zasilania przeniesie sok do dysku.
Skonfiguruj dysk w swoim BIOS-ie
Jeśli instalujesz nowy dysk rozruchowy, być może trzeba będzie pobawić się kolejnością rozruchu. Większość nowoczesnych komputerów nadal używa narzędzia BIOS do ustawiania kolejności dysków rozruchowych i zarządzania szeregiem innych narzędzi niskiego poziomu, które uruchamiają komputer.
Zaraz po usłyszeniu sygnału dźwiękowego testu POST po włączeniu komputera należy nacisnąć jeden z popularnych klawiszy, aby przejść do systemu BIOS. Są to zwykle jedno z nich: Usuń, F1, F2, F3, F5, F10, Esc lub Wstaw. Pierwszy ekran, który zobaczysz po POST, zwykle mówi coś w stylu „naciśnij Del, aby wejść do BIOS-u”.
Być może będziesz musiał rozejrzeć się w niektórych innych menu, w zależności od tego, jak działa twój BIOS, ale szukasz „Sekwencji rozruchu”. Zwykle chcesz najpierw wymienić napędy optyczne lub inne nośniki wymienne. Obejmuje to USB lub nawet dyskietkę, jeśli jesteś oldschoolowy. Powinieneś być w stanie zobaczyć dysk na tej liście urządzeń rozruchowych. Jeśli tego nie zrobisz, musisz zapoznać się z następną sekcją dotyczącą rozwiązywania problemów z dyskami.
Rozwiązywanie problemów z nierozpoznanym dyskiem
To nie jest idealny świat, a czasami, po zainstalowaniu nowego dysku, czasami komputer go nie rozpoznaje. Oto kilka typowych powodów, dla których nowy dysk nie działa.
Najpierw proste rzeczy:
Sprawdź, czy kable są dobrze podłączone i prawidłowo osadzone. Oczywiście, jeśli zasilanie i dane nie są prawidłowo podłączone, dysk nie zostanie rozpoznany.
Twoje kable mogą mieć szorty lub być uszkodzone. Nie jest to najczęstszy problem, ale możliwe, że Twój kabel wygląda dobrze, ale nie przenosi danych.
Uszkodzone piny/złącza na płycie głównej. To może być frustrujące. Jeśli złącze zostało nieodwołalnie uszkodzone, możesz nie być w stanie użyć go do napędu. Możesz bezpiecznie zgiąć szpilki z powrotem na miejsce, chociaż zawsze istnieje ryzyko, że mogą się odłamać, jeśli użyjesz zbyt dużej siły.
Dyski SATA:
Twój komputer nie obsługuje dysku SATA po wyjęciu z pudełka. Do korzystania z dysku może być potrzebny zaktualizowany system BIOS. Musisz sprawdzić producenta płyty głównej, aby dowiedzieć się, gdzie można ją zaktualizować.
Twój komputer nie obsługuje SATA i nie możesz uzyskać złączy SATA opartych na PCI, aby rozpoznać dysk. To normalne i nie da się tego obejść. Będziesz musiał zainstalować sterowniki karty PCI w lub podczas instalacji systemu operacyjnego.
Twój komputer obsługuje SATA, ale napędu nie ma na liście w systemie BIOS. Może być konieczne zainstalowanie sterowników dysku przed ich użyciem. Starsze wersje systemu Windows umożliwiają instalację sterowników innych firm, naciskając klawisz F6 podczas instalacji. Umożliwi to instalację sterowników SATA dla dysku lub kart PCI potrzebnych do korzystania z dysku twardego.
Dyski IDE:
Ustawienia urządzenia i zworek są krytyczne! Jak omówiliśmy we wcześniejszej sekcji, jeśli masz problem z dyskiem IDE, prawie zawsze możesz być pewien, że jest on nieprawidłowo podłączony. Zobacz, w jaki sposób zainstalowałeś dyski i sprawdź ustawienia zworek. Użyj jednego kabla dla każdego urządzenia, jeśli to możliwe, jeśli masz wiele problemów.
Inne sprawy:
Oczywiście staraliśmy się wymienić jak najwięcej problemów. W komentarzach powiedz nam o wszelkich problemach z instalacją dysku twardego, które nie zostały tutaj wymienione, a my dodamy je (i, miejmy nadzieję, rozwiązania) do tej listy. Oczywiście, jeśli miałeś szalone problemy z dyskiem twardym i sam je rozwiązałeś, opowiedz nam o nich również dla jakiegoś poważnego geeka!
Dodatkowa pamięć: zarządzanie nowymi dyskami
Jeśli nie instalujesz nowego dysku systemowego, prawdopodobnie chcesz po prostu użyć nowego dysku do przechowywania. Gdy nowe dyski są podłączone i szczęśliwie buczą, musisz sprawić, by system operacyjny rozpoznał dysk.
W systemie Windows 7 kliknij menu Start i wpisz „Zarządzanie komputerem”, aby przejść do narzędzia do zarządzania dyskami.
Użyj tego narzędzia do inicjowania dysków, dodawania partycji i formatowania dysków, których system Windows nie montuje automatycznie.
W systemie Windows XP możesz przejść do wersji XP tego narzędzia, klikając „Uruchom” w menu Start i wpisując compmgmt.msc. Zarządzanie dyskami działa w ten sam sposób w obu systemach operacyjnych, a także w systemie Windows Vista.
Zainstaluj nowy system operacyjny
Większość instalacji systemu Windows wymaga napędu optycznego i pewnego rodzaju dysku DVD lub CD. Jeśli chcesz zacząć wszystko od nowa, prawdopodobnie będziesz potrzebować prawidłowo działającego dysku DVD-ROM lub CD-ROM. Oczywiście zawsze możesz stworzyć idealny klon swojego istniejącego dysku systemowego, jak omówiliśmy w części 1 tej aktualizacji sprzętu. Omówiliśmy również, jak zainstalować podgląd programisty systemu Windows 8 wraz z systemem Windows 7 — lub możesz po prostu zainstalować podgląd programisty tylko na nowym dysku systemowym.
Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś, zapoznaj się z pierwszą częścią tej dwuczęściowej serii modernizacji dysku twardego.
- Część 1: Jak zainstalować nowy dysk twardy, pkt 1.
Kredyty obrazkowe: Mój biedny komputer 3 autorstwa Andy Ciordia, dostępne na licencji Creative Commons. Boczniki zworkowe przez Krwiożerca, dostępne na licencji Creative Commons. Nappe.svg autorstwa Wereon, dostępne na licencji Creative Commons. Kabel zasilający SATA przez ed g2s, dostępny na licencji GNU. Złącze Molex firmy Chowells, dostępny na licencji GNU. Główny BIOS z BIOS-em Genie wybranym przez Nazwa OCN Nieznana, zakłada się dozwolony użytek. Sekwencja rozruchowa Dell Bios firmy Clive Darr, dostępne na licencji Creative Commons. Trzy dyski twarde firmy Krzysztofa Fritza, dostępne na licencji Creative Commons. Wszystkie inne obrazy autora, zapożyczone od innych autorów HTG, zapisane w poprzednich artykułach lub zakładane jako dozwolony użytek.