Internet satelitarny jest znany z tego, że jest powolny i drogi. Tradycyjnie był używany przez ludzi na odległych obszarach wiejskich i na morzu. Przyjrzyjmy się problemom związanym z internetem satelitarnym – a także tym, jak wielu graczy, na przykład Elona Muska Starlink, pracują nad rozwiązaniem jego problemów.
Co to jest Internet satelitarny?
Istnieje kilka różnic między zwykłym, naziemnym dostępem do internetu a dostępem do internetu satelitarnego. Pierwsza to trasa, po której przemieszczają się informacje: w większości przypadków, gdy chcesz uzyskać dostęp do strony internetowej, Twój laptop lub telefon wysyła wiadomość do routera. Twój router wysyła następnie żądanie do serwera dostawcy usług internetowych, który z kolei łączy się z serwerem żądanej witryny.
ZWIĄZANE ZJak działa Internet? To połączenie przebiega głównie przez kable podziemne i podoceaniczne, z wyjątkiem być może pierwszej części połączenia: większość ludzi korzysta z Wi-Fi w domu, zwłaszcza na telefonach i laptopach. Kable te zwykle bardzo szybko obsługują ogromne ilości informacji, co oznacza, że możesz przesyłać strumieniowo Netflix lub pobierać duże pliki bez żadnych poważnych problemów. (Oczywiście Twój przebieg może się różnić w zależności od miejsca zamieszkania.)
Jednak w przypadku satelitów jest kilka dodatkowych kroków — to nie tak, że możemy podłączyć do nich kabel! Kiedy łączysz się przez satelitę, zwykle musisz ustawić antenę i modem (pamiętasz o tym?) w swoim domu. Kiedy łączysz się ze stroną internetową, Twoje żądanie jest najpierw wysyłane przez modem do anteny, która transmituje je do satelity.
Satelita z kolei wysyła żądanie do centrum operacyjnego sieci (NOC) dostawcy Internetu satelitarnego. NOC wysyła żądanie do serwera witryny w zwykły sposób, a następnie wysyła wynik z powrotem do satelity, który przesyła go z powrotem do Ciebie za pośrednictwem anteny i modemu.
Jakie są problemy z Internetem satelitarnym?
Ponieważ potrzebujesz o wiele więcej dodatkowego sprzętu do korzystania z Internetu satelitarnego – zarówno modemu, jak i anteny, a nie tylko jednego routera – koszty konfiguracji Internetu satelitarnego są na ogół wyższe niż w przypadku zwykłego Internetu.
Co więcej, jest też droższy, ponieważ satelity nie są dokładnie tanie: nie tylko są to zaawansowane technologicznie maszyny same w sobie, ale także koszt wysłania ich w kosmos i utrzymania ich tam, gdzie są. jest zaporowy. W sumie sprawia to, że satelita jest dużo droższy niż zwykły internet naziemny.
Jednak nie tylko cena sprawia, że internet satelitarny jest nieatrakcyjny: są też problemy z szybkością. Satelita nie tylko ma mniejszą przepustowość danych (jak ta odpowiedź w wątku Reddit wyjaśnia szczegółowo), ale także odległość między satelitą a Ziemią jest wystarczająco duża, aby powodować zauważalne opóźnienia.
Większość internetu satelitarnego korzysta z satelitów, które są w geostacjonarny— lub geosynchroniczna — orbita, tuż nad równikiem. Zaletą tego typu orbity jest to, że przez cały czas pozostaje w tym samym miejscu względem Ziemi: jeśli satelita wisi nad Afryką na orbicie geostacjonarnej, pozostaje tam. Zaletą jest to, że możesz polegać na tym, że zawsze tam będzie, co oznacza, że możesz polegać na swoim Internecie.
Minusem jest to, że orbity geostacjonarne znajdują się wysoko: znajdują się około 35 000 km, czyli 22 000 mil od powierzchni Ziemi, czyli niewiele mniej niż całkowity obwód planety. Ponieważ Twoje dane muszą podróżować tak daleko, zwalniają, podobnie jak to, co dzieje się, gdy połączysz się z VPN po drugiej stronie świata.
Innym ogromnym problemem jest opóźnienie, czyli czas potrzebny na przesłanie danych z jednego punktu do drugiego. Łącza satelitarne zwykle mają straszne opóźnienia z powodu ich oddalenia od nas.
Kto korzysta z Internetu satelitarnego i kto go zapewnia?
Mając na uwadze wyższe koszty i mniejszą prędkość, internet satelitarny jest zwykle używany tylko przez osoby, które nie mogą mieć połączenia kablowego lub nie mogą mieć do nich transmisji Wi-Fi. W związku z tym jest często używany na statkach daleko od brzegu, w samolotach i przez ludzi mieszkających na odległych obszarach wiejskich, takich jak Zachodni Teksas. Innymi słowy, mówimy o miejscach, w których w ogóle nie ma kabli, albo o miejscach, gdzie innym wyborem jest dial-up. Połączenie dial-up jest praktycznie jedynym połączeniem internetowym, które jest gorsze niż satelita.
Ponieważ rynek jest dość mały, jest tylko kilku dostawców. Dwie największe nazwiska w branży to Viasat oraz HughesNet, które działają głównie w Stanach Zjednoczonych, choć mniejszych firm jest mnóstwo zarówno w USA, jak i na świecie. Jednak nadchodzi masowa zmiana w postaci Starlink, spółka zależna należącej do Elona Muska komercyjnej firmy zajmującej się lotami w kosmos SpaceX.
Starlink obiecuje wyższe prędkości i mniejsze opóźnienia, wdrażając sieć małych satelitów w orbita niskiej ziemilub mniej więcej 1000 km nad powierzchnią Ziemi (zależy od tego, gdzie jesteś na kuli ziemskiej). Porównaj to z 35 000 km satelitów geostacjonarnych, a prawdopodobnie już domyślasz się, jakie ulepszenia zobaczymy zarówno w zakresie prędkości, jak i pingu.
Minusem korzystania z LEO jest to, że Starlink będzie musiał poruszać się po swojej sieci satelitów, aby zapewnić wystarczający zasięg. Jak to wpłynie na użytkowników, dopiero się okaże. Jak dotąd jednak ludzie wydają się całkiem zadowoleni z używania Starlink, chwaląc jego szybkość i niski ping—obawy astronomów jednakże.
To, czy Starlink będzie czynnikiem zakłócającym rynek, dopiero się okaże.
Ale jedno jest pewne: dopóki nie wszyscy na świecie są połączeni kablowo, internet satelitarny nigdzie się nie wybiera.