Ponieważ wysoki zakres dynamiki (HDR) jest teraz standardem w większości nowych telewizorów, być może słyszałeś termin „szczytowa jasność” używany do opisywania wydajności wyświetlania lub jakości obrazu. Czym więc jest szczytowa jasność, jak jest mierzona i co ci to mówi?
Pomiar szczytowej jasności wyświetlacza
Jasność szczytowa odnosi się do maksymalnej znamionowej jasności wyświetlacza. Ze względu na sposób, w jaki niektóre wyświetlacze ograniczają jasność pełnego pola, istnieje kilka sposobów interpretacji tej wartości. Ponieważ jest to miara luminancji — lub całkowitej jasności emitowanej przez wyświetlacz — szczytową jasność mierzy się w nitach lub kandelach na metr kwadratowy (cd/m²).
Szczytową jasność można zmierzyć w wartościach „rzeczywistej sceny” i „okna”. Rzeczywista wartość sceny to maksymalna jasność osiągalna przez wyświetlacz podczas oglądania treści wideo. Recenzenci zwykle używają tego samego materiału referencyjnego do porównywania jednego wyświetlacza z drugim, zapewniając rzeczywiste porównanie ogólnej jasności wyświetlacza.
Potem jest szczytowa jasność w oknie, które obejmuje tylko procent ekranu. Na przykład okno szczytowej jasności 2% mierzy maksymalną możliwą możliwą jasność w krótkim czasie na 2% całkowitej powierzchni ekranu. Zwykle mierzy się to wyświetlając białe pole na ekranie.
Testy okien są szczególnie przydatne do sprawdzenia, jak dobrze wyświetlacz poradzi sobie z jasnymi światłami HDR, takimi jak latarka na ekranie. Możesz również zobaczyć testy „trwałego okna”, które testują przez dłuższy (ciągły) czas trwania. Jest to przydatne, ponieważ wiele wyświetlaczy będzie nadal przyciemniać, im dłużej jasne podświetlenie jest utrzymywane na ekranie.
Szczytowa jasność dotyczy zarówno treści HDR, jak i SDR, ale jest najbardziej przydatna przy porównywaniu znacznie jaśniejszych świateł często widywanych w treści HDR. Witryna z recenzjami telewizyjnymi SZCZEGÓŁY jest doskonałym źródłem informacji na wyświetlaczu, z obszerna lista szczytowych wartości jasności dla wszystkich monitorów, które zostały przetestowane.
Technologia wyświetlania robi wielką różnicę
Niektóre wyświetlacze mogą być znacznie jaśniejsze niż inne z powodu zastosowanej technologii, ale nie musi to oznaczać wyższej jakości obrazu. Na przykład wyświetlacze LCD z podświetleniem LED stają się znacznie jaśniejsze niż ich odpowiedniki OLED. Dzięki temu nadają się szczególnie do jasno oświetlonych pomieszczeń, takich jak słoneczne salony.
Ze względu na organiczny charakter wyświetlaczy OLED producenci stosują agresywny automatyczny ogranicznik podświetlenia (ABL), aby zapobiec uszkodzeniu ekranu z powodu nagrzewania się. Jest to najbardziej widoczne w jasnych scenach o pełnym polu, takich jak jednolite białe tło. Na OLED mniejsze obszary jasnych świateł mogą nadal osiągać poziomy wymagane do imponującej prezentacji HDR.
Podczas gdy środowisko oglądania powinno brać pod uwagę decyzję o zakupie telewizora, staraj się nie przywiązywać zbytniej wartości do samej szczytowej jasności. Wiele jasnych modeli LCD cierpi z powodu słabego współczynnika kontrastu, rozczarowujących poziomów czerni i efektu zjawy spowodowanego przez algorytmy przyciemniania.
Modele OLED nie mogą być tak jasne, że nie nadają się do jasno oświetlonych środowisk, ale mają znacznie lepsze poziomy czerni i „nieskończony” współczynnik kontrastu, ponieważ piksele można całkowicie wyłączyć.
Przed zakupem nowego telewizora upewnij się, że przeprowadziłeś badania.
Reżyserzy decydują, jak jasne stają się ich filmy
Na koniec nie zapominaj o intencjach reżysera. Wielu reżyserów jest odpornych na pomysł nadużywania HDR i często publikuje swoje filmy ze stosunkowo niewielką ilością przyciągających wzrok podkreśleń.
Innymi słowy: film, który został oceniony na 300 nitów, nie przekroczy tej wartości, nawet jeśli zostanie wyświetlony na referencyjnym monitorze o jakości produkcyjnej, który jest w stanie osiągnąć ponad 1000 nitów.
Chociaż HDR został przyjęty przez wiele studiów, istnieją tak zwane wersje „fałszywego HDR”.