To, że twój stary Nintendo Entertainment System żyje i ma się dobrze, nie oznacza, że może ładnie grać z nowoczesną technologią. Dzisiaj zastanawiamy się, dlaczego klasyczne akcesorium do lekkiej broni dla NES nie przeniosło się do XXI wieku.
Drogi geeku poradników,
To prawdopodobnie nie będzie najpoważniejsze pytanie, jakie dzisiaj otrzymasz, ale szukam poważnej odpowiedzi dla geeków: dlaczego do cholery mój zapper Nintendo nie będzie działał na moim telewizorze HD? Wyciągnąłem mojego starego NESa z pamięci, aby zagrać w kilka klasyków i postanowiłem zacząć od pierwszego wkładu, combo Super Mario Bros./Duck Hunt. Super Mario Bros. działa dobrze (chociaż grafika wygląda dziwnie na dużym telewizorze HD), ale Duck Hunt w ogóle nie działa. Gra się ładuje, możesz ją uruchomić, ale nie możesz strzelać do żadnych kaczek. Ani jednego.
Byłem przekonany, że zapper jest zepsuty, ale potem podłączyłem NES i zappera do starego telewizora lampowego z lat 90. w moim garażu i oto zapper działa! Z mojego małego testu wiem wystarczająco, aby powiedzieć, że problem wydaje się być problemem CRT vs. HDTV, ale nie mam pojęcia, dlaczego. Jaka jest historia? Dlaczego zapper nie działa na nowszych telewizorach?
Z poważaniem,
Gry retro
Chociaż dobrze się bawimy odpowiadając na prawie każde pytanie, które pojawia się na naszym biurku (nie kończysz w How-To Geek, jeśli nie podoba ci się, jak działają rzeczy), naprawdę uwielbiamy pytania takie jak: geekowe zapytanie o ze względu na geekowe zapytanie.
Najpierw nieco przeformułujmy pytanie, aby użyć bardziej precyzyjnych terminów. Problem, który odkryłeś, nie dotyczy różnicy między telewizorami CRT i HDTV (ponieważ na początku istniały konsumenckie telewizory HD zbudowane w oparciu o technologię CRT). Nie chodzi o rozdzielczość, ale o sposób renderowania wyświetlacza. Aby precyzyjniej wykadrować to, można by powiedzieć, że chodzi o różnicę między CRT/wideo analogowym a LCD/wideo cyfrowym.
Zanim jednak przyjrzymy się sednie problemu, przyjrzyjmy się, jak Zapper działa i współdziała z NES i telewizją. Wiele osób, a na pewno większość dzieci, które grały w NES w tamtych czasach, miało wrażenie, że Zapper rzeczywiście wystrzelił coś w kierunku telewizora, podobnie jak pilot od telewizora wysyłający sygnał do telewizora. Zapper nic takiego nie robi (a co dokładnie w telewizji mógłby odebrać sygnał i wysłać go do NES?). Jedynym połączeniem między Zapperem a NES jest przewód i nie bez powodu. Zapper to nie tyle pistolet, co czujnik, bardzo prosty czujnik światła. Zapper niczego nie strzela, wykrywa wzory światła na ekranie przed sobą. Dotyczyło to wszystkich akcesoriów do lekkich broni we wszystkich systemach gier wideo tej epoki (i ją poprzedzających). Wszystkie były prostymi czujnikami światła umieszczonymi w zwodniczo przypominających broń skrzynkach.
Czy to oznacza, że Zapper aktywnie śledził wszystkie kaczki na ekranie z chirurgiczną precyzją? Ledwie. Projektanci Nintendo wymyślili bardzo sprytny sposób, aby prosty czujnik w Zapperze mógł nadążyć. Za każdym razem, gdy gracz nacisnął spust na Zapperze, ekran robił to (tylko przezfrakcja sekundy) migać na czarno z dużą białą ramką celowniczą nałożoną na wszystko na ekranie, co było prawidłowym celem (takim jak kaczki). Powtórzył proces, wszystko w ciągu tego ułamka sekundy, dla każdego dostępnego celu na ekranie.
Podczas gdy gracz cały czas widział taki ekran:
Zapper przy każdym naciśnięciu spustu widział coś takiego:
W tym krótkim błysku, który był niewidzialny dla użytkownika, broń określała, czy jeden lub więcej celów znajdowało się na środku strefy trafienia Zappera. Jeśli pudełko było wystarczająco wyśrodkowane, liczyło się jako trafienie. Jeśli celownik znajdował się poza strefą środkową, był to chybiony. Był to bardzo sprytny sposób na poradzenie sobie z ograniczeniami sprzętu i zapewnienie płynnego doświadczenia użytkownika.
Niestety, mimo że był sprytny, był bardzo zależny od sprzętu. Podobnie jak wcześni projektanci gier wideo na komputery PC wykorzystywali dziwactwa sprzętowe, aby pomóc w tworzeniu swoich gier (takich jak świadomość, że częstotliwość zegara platformy, nad którą pracowali, została naprawiona i może być wykorzystana do synchronizowania wydarzeń w grze), Nintendo i inne firmy zajmujące się wczesnymi grami mocno polegały na dziwactwa wyświetlaczy CRT i ich odpowiednich standardów wyświetlania. W szczególności, w przypadku Zappera, mechanizm jest całkowicie zależny od właściwości wyświetlacza CRT.
Po pierwsze, wymaga niezwykle precyzyjnego wyczucia czasu pomiędzy naciśnięciem spustu Zappera a reakcją na ekranie. Nawet najmniejsza różnica (a mówimy tu o milisekundach) między sygnałem wysyłanym do NESa a sygnałem wyświetlanym na ekranie może go zepsuć. Oryginalna sekwencja czasowa była oparta na bardzo niezawodnym czasie odpowiedzi CRT podłączonego do analogowego sygnału NES. Niezależnie od tego, czy stary telewizor lampowy był duży, mały, nowoczesny, czy też miał 10 lat, prędkość sygnału za pośrednictwem standardowego wyświetlacza CRT była niezawodna. W przeciwieństwie do tego, opóźnienie w nowoczesnych zestawach cyfrowych nie jest niezawodne i nie jest tym samym, co stare stałe opóźnienie w systemie CRT. W większości sytuacji to nie ma znaczenia. Jeśli masz stary magnetowid podłączony do gniazda koncentrycznego na nowym wyświetlaczu LCD, nie ma znaczenia, czy dźwięk i obraz są opóźnione o 800 milisekund, ponieważ nigdy nie wiadomo (dźwięk i obraz będą odtwarzane zsynchronizowane). i nie miałbyś absolutnie żadnej możliwości dowiedzenia się, że cały proces jest opóźniony o ułamek sekundy). Jednak to opóźnienie całkowicie niszczy komunikację między Zapperem, NES i wydarzeniami na ekranie.
Ten niezwykle precyzyjny czas był możliwy (i spójny), ponieważ projektanci Nintendo mogli liczyć na stałą częstotliwość odświeżania CRT. Wyświetlacze CRT wykorzystują działo elektronowe do aktywacji luminoforów w ekranie ukrytym za szkłem wyświetlacza. Ten pistolet przesuwa się po ekranie od góry do dołu z bardzo niezawodną częstotliwością. Chociaż dzieje się to szybciej niż ludzkie oko jest w stanie wykryć, każda klatka każdej pojedynczej gry wideo lub transmisji telewizyjnej jest wyświetlana tak, jakby jakiś nadpobudliwy robot rysował ją linia po linii od góry do dołu.
Natomiast nowoczesne wyświetlacze cyfrowe wprowadzają wszystkie zmiany jednocześnie. Nie oznacza to, że współczesne telewizory nie mają wideo progresywnego i z przeplotem (ponieważ z pewnością mają), ale linie nie są renderowane pojedynczo (jednak szybko). Są one wyświetlane wszystkie naraz w odpowiednich standardach. Dlaczego ma to znaczenie dla Zappera, oprogramowanie sterujące algorytmem wykrywania Zappera?wymagania to odświeżanie linia po linii, aby wykonać sztuczki czasowe, które umożliwiają wyświetlanie 5 kaczek na ekranie i skuteczne wykrywanie trafień w ciągu około 500 milisekund.
Bez bardzo specyficznego i zakodowanego na sztywno czasu zapewnianego przez wyświetlacz CRT, Duck Hunt (lub jakakolwiek inna gra oparta na Zapperze) po prostu nie zadziała.
Chociaż to rozczarowujące, wiemy, że ma to swoje zalety. Najwyższej jakości zestawy lamp z przeszłości, na przykład te wysokiej klasy zestawy Sony, które kosztują $$ $, można teraz znaleźć na krawężnikach podczas dni recyklingu urządzeń elektronicznych i gromadząc kurz na zapleczu sklepów z używanymi rzeczami. Jeśli poważnie myślisz o grach w stylu retro, możesz kupić monitor CRT o standardowej rozdzielczości premium za grosze za dolara.
Masz pilne pytanie techniczne, duże czy małe? Napisz do nas e-mail na adres [email protected], a my dołożymy wszelkich starań, aby na nie odpowiedzieć.