Stare konsole do gier są świetne. Nie tylko dlatego, że jest wiele starych gier, w które nadal warto grać, ale ponieważ prostsze elektroniczne konstrukcje systemów opartych na kartridżach są zwykle znacznie bardziej odporne na zużycie niż nowoczesne konsole oparte na dyskach, wiele z nich wciąż istnieje i w świetnym stanie technicznym.
Dlaczego więc twój stary Super NES lub Sega Genesis wygląda jak śmieci na nowym telewizorze HD? Jest to kombinacja czynników, ale w większości sprowadza się to do tego: starsze konsole do gier zostały zaprojektowane do pracy ze starszymi telewizorami – w szczególności z dużymi telewizorami z lampami katodowymi (CRT), które pamiętamy, zanim ekrany LCD przejęły świat.
Postanowienia nie pasują do siebie
Jeśli po raz pierwszy od lat podłączasz klasyczny system oparty na kartridżach, możesz oczekiwać, że jego grafika oparta na pikselach będzie wyglądać jak współczesne gry pixel-art, takie jakDolina Gwiezdnej RosylubHotline Miami. I choć prawdą jest, że te tytuły są w dużej mierze inspirowane zarówno sztuką, jak i ograniczeniami gier z lat 80. i 90., stara konsola na nowym telewizorze nie będzie wyglądać tak ostro i czysto, jak nowa gra pixel art. Dzieje się tak, ponieważ sprzęt tych konsol jest ograniczony pod względem rozdzielczości, jaką może wypuścić, podobnie jak standardy kabli wideo z tamtej epoki.
Na przykład większość gier na Super Nintendo Entertainment System wykorzystuje rozdzielczość ekranu zaledwie 256×224. W porównaniu do standardowego telewizora 1080p w rozdzielczości 1920×1080 jest to praktycznie znaczek pocztowy.
Opierając się na twoich doświadczeniach z nowoczesnymi grami „retro”, możesz oczekiwać, że będzie wyglądać mniej więcej tak, z każdym kwadratowym pikselem wiernie odtworzonym na ostrym obrazie:
Ale w rzeczywistości, ponieważ telewizor musi wziąć obraz o niskiej rozdzielczości i przeskalować go do pełnej rozdzielczości HD, ponownie próbkując go w miarę powiększania, będzie to wyglądało mniej więcej tak:
Dopiero generacja Xbox 360 i PlayStation 3 dogoniła konsole w rozdzielczości Full HD, a nawet wtedy większość gier nie wyświetlała się tak wysoko. Tak więc wszystko z PlayStation 2 lub wcześniejszej wersji będzie miało przynajmniej niektóre z tych efektów, a starsze konsole będą miały jeszcze bardziej wyraźne rozmycie. Problem potęguje różnica między kablami analogowymi i cyfrowymi.
Możesz to nieco złagodzić za pomocą kabli wyższej jakości — S-Video jest lepsze niż RCA (kompozytowe), a RCA jest lepsze niż standardowe złącze RF. Niektóre starsze konsole mają nawet podstawowe opcje wyjścia cyfrowego, jak pudełko VGA Dreamcast. Ale w pewnym momencie obrazu nie można poprawić na oryginalnym sprzęcie, bez względu na to, w co firmy takie jak Monster Cable chciałyby, abyś wierzył.
Oczywiście grafika w tych grach została stworzona z myślą o tych ograniczeniach. Projektanci gier wiedzieli, że będą one wyświetlane w łagodniejszy, bardziej „rozmyty” sposób niż programowali na monitorach komputerowych, dzięki efektowi luminoforu rozkwitu i okazjonalnie wykorzystaniu efektów takich jak linie skanowania. Projektanci gier nigdy tak naprawdę nie zamierzali wyświetlać perfekcyjnych wzorów siatki, które można zobaczyć w nowoczesnych grach „pixel art”, a przynajmniej nigdy nie wyobrażali sobie, że ludzie będą grać w tak ostrym stylu wizualnym. Tak więc, chociaż możliwe jest stworzenie doskonałego wyświetlacza dla niektórych starszych gier (patrz poniżej), niektórzy gracze mogą uznać go za mniej niż autentyczny.
…A czasami nie są nawet obsługiwane
Sygnały 240p czasami nie są nawet obsługiwane na nowoczesnych telewizorach, przez co niektóre są całkowicie niekompatybilne z konsolami z ery PlayStation i wcześniejszych. Niska rozdzielczość nie wpłynęła na telewizory CRT, częściowo dlatego, że współczesne wartości rozdzielczości „X pikseli na Y pikseli” tak naprawdę nie mają zastosowania do sposobu, w jaki telewizory CRT faktycznie tworzą swój obraz, a częściowo dlatego, że mniej więcej wszystko wyświetlane na tych telewizorach było automatycznie wielkości i przycięte do wyświetlacza analogowego.
Ale współczesne telewizory HD nie „oczekują”, że będą dostarczane cokolwiek poniżej poziomu jakości magnetowidu (około 480 linii szerokości w formacie analogowym). W rezultacie niektóre po prostu w ogóle nie wyświetlają obrazu pochodzącego z połączeń kompozytowych lub RGB. Kiedy tak się dzieje, niektóre metody renderowania efektów graficznych, takie jak migające animacje przewijania ikonek, nie wyświetlają się poprawnie. Mówiąc najprościej, jest bałagan.
Problemy ze współczynnikiem proporcji
Każdy, kto pamięta telewizory „kwadratowe”, wie, że używały innego współczynnika proporcji niż my dzisiaj. Te telewizory miały 4:3, podczas gdy dzisiejsze telewizory HD mają panoramiczny ekran 16:9 – znacznie dłuższy „prostokąt”. Jeśli więc spróbujesz wyświetlić starszą konsolę na nowym telewizorze i rozciągniesz obraz do „pełnego ekranu”, będzie on około 1,5 raza szerszy niż powinien. Większość nowszych telewizorów może to uwzględnić w ustawieniach obrazu; można ustawić współczynnik proporcji na 4:3 ręcznie lub oryginał. Alternatywnie możesz „powiększyć” obraz, ale odetnie to znaczną część góry i dołu, prawdopodobnie ukrywając podstawowe informacje o grze, takie jak pozostałe życia lub amunicja.
Ponownie, niektóre nieco nowsze konsole mogą odpowiadać za nowsze telewizory. Niektóre gry na PlayStation 2 i oryginalną konsolę Xbox zawierały tryb wyświetlania panoramicznego dla telewizorów HD, a do czasu generacji Xbox 360 / PS3 / Wii większość nowych gier mogła mieć standardowe proporcje 16: 9.
Opóźnienie wejścia
Telewizory CRT mają fantastycznie szybkie przetwarzanie obrazu dzięki ich analogowym konfiguracjom, zwykle niższym niż 3-4 milisekundy – poniżej punktu, w którym większość graczy może to nawet zauważyć. Całkowicie cyfrowe konfiguracje nowoczesnych telewizorów i monitorów są bardziej złożone, a nawet drogi monitor do gier będzie miał opóźnienie wejściowe około 8 milisekund. Częściej telewizory będą miały znacznie większe opóźnienie wyświetlania, zwłaszcza podczas skalowania z analogowych źródeł wideo, takich jak stare konsole.
To może nie wydawać się wielkim problemem, ale tak jest, jeśli poważnie podchodzisz do swojej gry. Gry walki szczególnie precyzyjnie mierzą czasy reakcji, czasami tylko w jednej lub dwóch klatkach animacji. Jeśli podłączysz SEGA Genesis do nowego telewizora HD, aby wykonać jakąś akcję w Street Fighter II, możesz nagle zauważyć, że twojej postaci brakuje kombinacji i bloków znacznie częściej, niż pamiętasz.
Ten rodzaj opóźnienia nie jest problemem dla większości treści; tak długo, jak obraz i dźwięk są zsynchronizowane, oglądanie filmu nie ma negatywnego wpływu na wyświetlanie obrazu na ekranie o ułamek sekundy dłużej. Ale może to być poważnie rozpraszające w przypadku niektórych starszych gier wideo.
Jak uzyskać lepszy obraz w klasycznych grach
To bardzo interesujące, ale co możesz z tym zrobić? Jeśli wolisz nowoczesny, idealny do pikseli wygląd, masz kilka opcji.
Jeśli masz nowszy system do gier z dostępem do starych tytułów za pośrednictwem cyfrowego pobrania, wrażenia na telewizorach HD są całkiem świetne. Urządzenia Xbox 360/PS3/Wii i ich nowsze inkarnacje obsługują skalowanie w górę na konsoli do gier, wyświetlając oryginalne proporcje i rozdzielczość w doskonałej jakości pikseli. Oczywiście te retro gry zazwyczaj muszą być ponownie kupowane w sklepach takich jak wirtualna konsola Nintendo, często po zaskakująco wysokich cenach.
Ostatnio niektóre firmy produkujące gry ponownie wydają kolekcje klasycznych gier na zaktualizowanym, całkowicie cyfrowym sprzęcie, takim jak SNES klasyczny. Świetnie prezentują się również na nowoczesnych wyświetlaczach, dzięki starannemu dostrojeniu przez producenta.
Inną opcją jest emulacja. Komputer PC, wykonane na zamówienie Raspberry Pi lub dekoder taki jak TARCZA NVIDIA zrobi zasadniczo to samo, co nowe konsole z klasycznymi grami, renderując oryginalne tytuły w pełnej rozdzielczości z cyfrowym wyjściem na telewizor. Używają oryginalnych plików ROM pobranych z wkładów i dysków z grami. Starsze systemy gier są tak energooszczędne, że nawet tanie urządzenia, takie jak Raspberry Pi, mogą emulować ich systemy operacyjne bez przerywania potu. Dodaj kontroler bezprzewodowy lub dwa, znajdź jakieś pliki ROM (nie pytaj nas jak), a będziesz mógł zobaczyć swoje klasyczne gry jak nigdy dotąd.
Ale jeśli nadal masz swoje oryginalne systemy i gry i chcesz grać w nie autentycznie, nadal będziesz potrzebować nowego sprzętu, aby uzyskać z nich najlepszy obraz. Istnieją teraz specjalnie zaprojektowane konwertery, które wykorzystują bardziej precyzyjną i dokładną wersję podstawowego skalowania telewizora. Wezmą oryginalny obraz w rozdzielczości sub-HD, odczytają go w jego rozpikselowanej formie i wyślą do telewizora sygnałem HDMI 1080p, który zachowuje ostrość i klarowność oryginalnych sprite’ów i pikseli. Złotym standardem dla tych urządzeń jest „Rameister”, zwany także XRGB-Mini. To drogie małe pudełko – znacznie droższe niż jakakolwiek z konsol, dla których jest przeznaczony. Ale jeśli absolutnie musisz grać w swoje gry na oryginalnej konsoli, jest to najlepszy sposób, aby to zrobić.
Alternatywnie możesz kupić nowsze wersje klasycznych konsol poddanych inżynierii wstecznej które są przeznaczone do odtwarzania oryginalnych kartridży z grami z nowoczesnymi wyjściami HDTV (w tym nowe bardzo cenione) Super Nt z analogowego). Są one niestety dostępne tylko dla najpopularniejszych klasycznych systemów, niestety, ale to wciąż coś.
Źródło obrazu: Amazonka, Etsy, Sklep Google Play