Przy tak wielu gatunkach muzycznych nie jest zaskoczeniem, że istnieje wiele efektów przesterowanych. Ale co sprawia, że są tak różne? Przyjrzyjmy się bliżej, co dzieje się z sygnałami audio, gdy przechodzą przez te stosunkowo proste urządzenia.
Zniekształcenie to ogólny termin określający każdą modyfikację sygnału audio, która zapewnia znaczną zmianę. Świat muzyki rzeczywiście ma kilka różnych typów. Ale jak to wszystko działa? Aby odpowiedzieć na to pytanie, musimy przyjrzeć się, w jaki sposób głośność wpływa na fale sinusoidalne.
Przycinanie i zniekształcenie
Podstawowe przesterowanie i przesterowanie gitary można zwizualizować dzięki efektowi przesterowania. Wspomnieliśmy o przycinaniu w poprzednim artykule, HTG wyjaśnia: Jak kompresja zakresu dynamicznego zmienia dźwięk? Kompresja pomaga zapobiegać przycinaniu, ale w tym przypadku chcemy to podkreślić.
(Źródło obrazu: Wikimedia Commons)
W oryginalnym sygnale widać, że sinusoida przekracza próg urządzenia. Normalne fale, które mieszczą się w odpowiednim progu, brzmią gładko. Ponieważ urządzenia odtwarzające nie mogą tak naprawdę przekroczyć progu, to co się dzieje, grzbiety i doliny fali zaczynają się wyrównywać. Zmienia to jakość dźwięku. Dlaczego? Cóż, ma to związek z matematyką.
Powiększmy falę sinusoidalną.
Teraz wyobraź sobie, że gramy obok tego innego tonu, coś o wyższej częstotliwości, ale pasujące do szczytów. Wprowadzimy go tylko przy małej amplitudzie. Oto jak wygląda wynik.
Widać, że zaczyna przybierać kształt tej kwadratowej fali z sekcji przycinającej. Kiedy wprowadzisz nieparzysty wydźwięk, zaczniesz widzieć ten typ kształtu. Jeśli zwiększymy amplitudę tego samego wydźwięku, zobaczysz bardziej konkretny kształt.
Możesz więc zobaczyć, jak te ostre rogi tworzą się nieco bardziej widoczne. Możemy to dalej wyolbrzymiać, dodając jeszcze jeden nieparzysty wydźwięk.
Duża ilość przycinania zmienia kształt fali sinusoidalnej w sposób matematycznie reprezentowany przez całkowicie inne równanie, pokazane powyżej jako dodanie dwóch fal sinusoidalnych. Im mocniejsze przycinanie, tym większe podobieństwo do coraz bardziej złożonych fal. Delikatniejsze przesterowanie nie wpłynie zbytnio na dźwięk.
Rzućmy okiem na zbliżenie niektórych zniekształconych fal w Audacity.
Tutaj podkreśliłem część fal, które do siebie pasują. Druga fala to zniekształcona fala sinusoidalna, coś, co wygląda tak, jakby zostało przycięte, a następnie skompresowane. To fala prostokątna. Oto próbka fali sinusoidalnej o częstotliwości 440 Hz – środkowej A – i fali prostokątnej o częstotliwości 440 Hz.
Fala sinusoidalna 440 Hz (bez przycinania)
Fala prostokątna 440 Hz (obcięta)
Widzieliśmy, co dzieje się z nieparzystymi podtekstami. Podteksty parzyste robią coś innego.
Porównaj to z trzecią falą na powyższym zrzucie ekranu Audacity. Nazywa się to falą piłokształtną i brzmi zupełnie inaczej.
Fala piłokształtna 440 Hz
Chociaż pominęliśmy matematykę, mamy nadzieję, że zobaczysz, jak dodawanie fal symuluje efekty przycinania na różne sposoby. Fale o różnych kształtach w bardzo istotny sposób zmieniają jakość dźwięku. Częściowo dlatego przesterowane gitary mają tak bogaty zestaw alikwotów i dlatego istnieje tak wiele rodzajów przesterowanych pedałów.
Zajeździć
Istnieje wiele różnych rodzajów zniekształceń, z których jednym z najczęstszych jest przesterowanie. Działa poprzez zastosowanie zwiększenia wzmocnienia na określonych wyjściach. Łagodniejsze granie tak naprawdę nie powoduje pojawienia się charakterystycznych zniekształceń, ale mocniejsze granie lub wyższa głośność sygnału do procesora overdrive spowoduje pojawienie się charakterystycznych wzorców przesterowania. Overdrive oferuje łagodniejsze przesterowanie, które pomaga zachować oryginalną barwę instrumentu mniej lub bardziej nienaruszoną, lub też próbuje nadrobić część strat.
Overdrive został pierwotnie znaleziony we wzmacniaczach lampowych, w których zwiększenie wzmocnienia napięciowego „przesterowało” wzmacniacz i wywołało pożądany efekt. Nowoczesne procesory overdrive, takie jak te znajdujące się w pedałach, próbują to powtórzyć dla wzmacniaczy, które nie są oparte na lampach. Wymagają one większej głośności ze wzmacniacza, aby pomóc w stworzeniu efektu, oprócz pewnego „mieszania kolorów”, aby pomóc dobrze symulować efekt. Ta ostatnia funkcja jest najłatwiej widoczna na pokrętle tonowym. Overdrive zachowuje sporą dynamikę i wciąż może generować czyste dźwięki, ale może sprawić, że niektóre z tych alikwotów wyjdą lśniące z pewnym naciskiem.
Zniekształcenie
Overdrive, choć nadal technicznie przesterowany, jest pogrupowany osobno ze względu na łagodny efekt i opiera się przede wszystkim na kontrolowanym przesterowaniu. Bardziej popularne przestery, takie jak grunge i metalowe kostki efektowe, które są dziś tak powszechne, są bardziej odważne w kwestii ich fluktuacji. Zamiast polegać na fluktuacjach wzmocnienia, zmieniają kształt fali w różne wzory i robią to w sposób niezależny od wielkości wzmocnienia. Znikają tu „cieplejsze” wydźwięki Overdrive, a także znaczna część oryginalnej barwy.
Otwarte zniekształcenie naprawdę odcina zakres dynamiczny i dodaje kilka efektów korektora. Zwykle najlepiej słyszymy średni zakres, więc aby to zrekompensować, ustawienia korektora są skonfigurowane tak, aby podbijać tony wysokie i niskie. To dlatego niższe dźwięki naprawdę napędzają metal i dlatego ledwo słyszalne pinch-harmoniki normalnie skrzeczą ze zniekształceniami. Każdy rodzaj pedału przesteru ma określony kształt, do którego kieruje swój sygnał, a także określone ustawienia korektora i specjalne wewnętrzne miksowanie, dzięki czemu łatwo jest zostać przytłoczonym, patrząc na to, co kupić. Pamiętaj, aby posłuchać każdego i bawić się jego ustawieniami, aby w pełni zrozumieć, co może zrobić.
Kędziory
Innym bardzo popularnym i specyficznym rodzajem efektu jest fuzz, szeroko stosowany w gatunkach industrialnych i metalowych, często używany do wokali i instrumentów. Fuzzboxy dodają szczególny rodzaj zniekształceń, które brzmią tak, jak sugeruje ich nazwa. Oryginalny sygnał jest całkowicie zacierany i przekształcany w przebieg prostokątny. To prawie tak, jakby uderzyło w ceglaną ścianę, zanim przejdzie dalej w całkowicie odmienionym kształcie.
Fuzzboxy dodają również dodatkowe harmoniczne podteksty, aby pomóc uzyskać sztucznie zaokrąglony i cieplejszy dźwięk. Odbywa się to za pomocą regulowanego mnożnika częstotliwości, a jeśli pożądany jest ostrzejszy dźwięk, może zamiast tego dawać nieharmoniczne podteksty. W rzeczywistości te sztucznie dodane alikwoty dodają wiele do melodii smyczków i zapewniają dobre tło. Sitary opierają się na tych samych harmonicznych, a jeśli kiedykolwiek słyszałeś, jak ktoś jest podłączony do zwykłego pedału przesterowania, przysiągłbyś, że zamiast tego był w fuzzboksie.
Teraz, kiedy już wiesz, dlaczego distortion robi to, co robi, powinieneś być w stanie go zmienić, aby uczynić swój konkretny styl gry bardziej wyrazistym. Możesz nawet wykorzystać swoją wiedzę na temat korektorów, aby wspomóc ten proces. I chociaż omawialiśmy te efekty przede wszystkim w świetle gitar, można je również zastosować do wokalu i innych instrumentów. Eksperymentuj, a przełamiesz stale zanikające bariery gatunkowe obecne dzisiaj!