Chociaż większość z nas jest zadowolona z „wypróbowanego i prawdziwego” procesu instalowania plików wykonywalnych dla naszego ulubionego oprogramowania, czy naprawdę jest to konieczne? Czy moglibyśmy faktycznie wyodrębnić te same pliki wykonywalne, zamiast je instalować i uruchamiać je tak samo, jak ich samodzielni kuzyni?
Dzisiejsza sesja pytań i odpowiedzi przychodzi do nas dzięki uprzejmości SuperUser — pododdziału Stack Exchange, społecznościowej grupy witryn internetowych z pytaniami i odpowiedziami.
Pytanie
Czytnik SuperUser Tom Turkey chce wiedzieć, jaka jest różnica między samodzielnym a zainstalowanym plikiem wykonywalnym:
Zauważyłem przynajmniej w systemie Windows, że można pobrać bezpośrednio, statycznie powiązany plik wykonywalny i uruchomić go bezpośrednio lub napisać własny program i uruchomić go (nawet dynamicznie) bez konieczności instalowania.
To prowadzi mnie do mojego głównego punktu… jaki jest cel procesu instalacji? Mam na myśli, że może poza tym Rejestr systemu Windows. Jednak ze względów praktycznych i użytkowych możliwe jest posiadanie jednego, niezależnego, samodzielnego programu, który można uruchamiać, przechowywać w nieulotnej pamięci masowej i uzyskać do niego dostęp za pośrednictwem systemu plików dowolnego urządzenia, na którym się znajduje, oraz uruchamiany w systemie operacyjnym .
Więc o co chodzi z całym tym biznesem „zainstaluj to”, jeśli wiele świetnych programów praktycznie dowolnej wielkości może działać doskonale bez przechodzenia przez konfigurację instalacji? Trochę mnie to zastanawia, a poza bazą danych lub innymi systemami konfiguracji metadanych/dostępu, jaka jest prawdziwa różnica, jeśli ten ostatni (zainstalowany plik wykonywalny) działa i działa w taki sam sposób, jak samodzielny?
Czy istnieje różnica między niezainstalowanym programem a zainstalowanym?
PS: To nie musi dotyczyć tylko systemów operacyjnych Windows, ale wszystkich, które implementują podobną funkcję.
Czy naprawdę jest tak duża różnica między samodzielnymi a zainstalowanymi plikami wykonywalnymi, czy też są one bardziej do siebie podobne, niż moglibyśmy podejrzewać?
Odpowiedź
Współtwórca SuperUser Wyatt8740 ma dla nas odpowiedź:
Krótka odpowiedź: samodzielny plik exe nie wymaga instalowania bibliotek na komputerze, nie wymaga wpisów rejestru ani innych składników.
Zainstalowany plik może być samodzielnym plikiem w pakiecie instalacyjnym, ale generalnie zależy od różnych komponentów i bibliotek zainstalowanych obok niego.
W wielu przypadkach poprzez użycie Uniwersalny ekstraktor (nieoficjalna aktualizacja: tutaj), możesz wyodrębnić zawartość instalatora i uruchomić program bez uprawnień administratora w systemie Windows. Instalatory MSI można rozpakować za pomocą mniejmsi.
W większości innych systemów operacyjnych wszystkie programy mogą być uruchamiane bez uprawnień roota/administratora, poprzez specyficzne dla użytkownika katalogi „bin”, „lib” i inne katalogi w katalogu domowym. Osobiście przez większość czasu gardzę instalatorami, ponieważ utrudniają mi korzystanie z programów bez uprawnień administratora, gdy ich nie mam. Ale są one pakowane w ten sposób przez duże firmy, aby uprościć proces dla przeciętnego użytkownika końcowego.
Chociaż dowiedzieliśmy się, że można wyodrębnić i uruchomić niektóre z naszych ulubionych programów jako samodzielne pliki wykonywalne, czasami nie ma po prostu ucieczki od starego „wypróbowanego i prawdziwego” procesu instalacji w celu użycia programu, który nam się podoba lub potrzebujemy nasz system.
Masz coś do dodania do wyjaśnienia? Dźwięk w komentarzach. Chcesz przeczytać więcej odpowiedzi od innych doświadczonych technologicznie użytkowników Stack Exchange? Sprawdź pełny wątek dyskusji (ze znacznie rozszerzonymi odpowiedziami) tutaj.