Aparaty cyfrowe mają dwa podstawowe formaty czujników: aparaty pełnoklatkowe (lub 35 mm), w których czujnik ma mniej więcej taki sam rozmiar jak klatka filmu 35 mm, oraz aparaty z czujnikiem przycinania (lub APS-C), w których czujnik ma mniej niż 2/3 rozmiaru. Obiektywy przeznaczone do aparatów pełnoklatkowych działają w aparatach z czujnikiem przycięcia, ale używanie obiektywów z czujnikiem przycięcia w aparatach pełnoklatkowych jest albo niemożliwe (Canon), albo wiąże się z poważnymi kompromisami (Nikon i Sony). Jeśli masz aparat z czujnikiem do przycinania, kupowanie obiektywów do przycinania może być kuszące, ale nie zawsze jest to najlepszy pomysł.
Canon, Nikon i Sony produkują obiektywy z czujnikiem kadrowania i pełnoklatkowym.
- W firmie Canon obiektywy EF są przeznaczone do aparatów pełnoklatkowych; Obiektywy EF-S są zgodne tylko z aparatami z czujnikiem przycinania.
- W firmie Nikon obiektywy FX są przeznaczone do aparatów pełnoklatkowych; Obiektywy DX są przeznaczone do aparatów z matrycą do przycinania, choć trochę działają na aparatach pełnoklatkowych.
- W Sony obiektywy FE są przeznaczone do aparatów pełnoklatkowych; Obiektywy E są przeznaczone do aparatów z matrycą do przycinania, choć trochę działają na aparatach pełnoklatkowych.
Obiektywy i rozmiar czujnika
Soczewki wyświetlają „okrąg obrazu” na czujnik w aparacie. Aby odpowiednio zakryć matrycę, obiektywy przeznaczone do kamer z czujnikiem przycinania muszą rzucać mniejszy okrąg obrazu niż te przeznaczone do kamer pełnoklatkowych. Na obrazku poniżej dzięki uprzejmości Sony, możesz zobaczyć, jak działają różne kombinacje.
Ponieważ obiektyw pełnoklatkowy wyświetla obraz większy niż pełnoklatkowy czujnik, oba te elementy doskonale ze sobą współpracują. To samo dotyczy aparatu APS-C i obiektywu pełnoklatkowego; czujnik po prostu pobiera próbki z mniejszej części okręgu obrazu.
Soczewka czujnika przycięcia w aparacie z czujnikiem przycięcia również działa. Okrąg obrazu, chociaż mniejszy niż obiektyw pełnoklatkowy, jest nadal większy niż czujnik kadrowania. Tylko wtedy, gdy masz pełnoklatkowy aparat i obiektyw z czujnikiem przycinania, masz problemy: czujnik jest większy niż okrąg obrazu.
Różne marki radzą sobie z tym inaczej. Obiektywy Canon EF-S są niezgodne z aparatami EF. Obiektyw nawet się nie montuje.
Obiektywy Nikon DX i Sony E będą współpracować odpowiednio z mocowaniami FX i FE, ale masz dwie opcje:
- Kamera może pobierać próbki tylko z obszaru czujnika znajdującego się wewnątrz okręgu obrazu. Daje to przyzwoity obraz, ale w niższej rozdzielczości niż czujnik. Na przykład, jeśli masz czujnik 20 MP, będziesz miał obraz z grubsza 12 MP.
- Kamera może zapisać cały obraz. Otrzymasz obraz w pełnej rozdzielczości, ale prawdopodobnie będzie on mocno winietowany, rozmazany lub czarny w kierunku krawędzi kadru. Musisz zrobić własne przycięcie w poście, aby uzyskać użyteczny obraz.
Krótko mówiąc, nawet jeśli Twój aparat pełnoklatkowy może korzystać z obiektywów z czujnikiem kadrowania, nie jest to świetny pomysł i prawdopodobnie nie uzyskasz bardzo dobrych zdjęć.
Czy powinieneś kupić soczewki z czujnikiem przycinania?
Kamery z czujnikami upraw są znacznie tańsze niż kamery pełnoklatkowe. Wszystkie modele podstawowe i średnie firmy Canon, Nikon i Sony mają czujniki upraw; tylko ich wysokiej klasy i profesjonalne korpusy mają pełnoklatkowe czujniki. To samo dotyczy również obiektywów. Obiektywy przeznaczone do aparatów z matrycą do przycinania są nieco tańsze niż ich odpowiedniki przeznaczone do aparatów pełnoklatkowych.
Na przykład najtańszy szerokokątny zoom firmy Canon do aparatów z czujnikiem kadrowania to is Canon EF-S 10-18mm f/4,5-5,6 za 279 USD. Najtańszym odpowiednikiem obiektywu pełnoklatkowego — jeśli chodzi o pole widzenia — jest EF 17-40mm f/4L za 749 USD. Oczywiście, istnieje wiele innych różnic, takich jak jakość wykonania, uszczelnienie przed warunkami atmosferycznymi i większy zakres zoomu, które uzasadniają zwiększony koszt, ale jeśli potrzebujesz szerokokątnego zoomu do aparatu z czujnikiem przycięcia, możesz go kupić za mniej niż połowę ceny jeden na aparat pełnoklatkowy.
Soczewki, nawet te „tanie” to drogie produkty, więc ma sens, że cena jest istotnym czynnikiem w procesie podejmowania decyzji przez wiele osób. I jest to w porządku, o ile trzymasz się aparatu z czujnikiem przycięcia, co robi większość ludzi. Jednak to osoby, które najchętniej kupują więcej obiektywów, również będą chciały w przyszłości przejść na pełnoklatkowy aparat.
Jeśli należysz do tej grupy i planujesz uaktualnić do aparatu pełnoklatkowego, nie oszczędzasz pieniędzy, kupując obiektywy z czujnikiem przycięcia, nawet jeśli nadal używasz aparatu z czujnikiem przycięcia. W pewnym momencie w przyszłości będziesz musiał wymienić te obiektywy na ich odpowiedniki w swoim zestawie pełnoklatkowym. Będziesz mógł zarobić trochę pieniędzy sprzedając swoje soczewki, ale w rzeczywistości łącznie wydasz więcej pieniędzy.
Kupowanie obiektywów pełnoklatkowych — które pamiętają, że działają również w aparatach z czujnikiem przycięcia — zapewnia również wyższą jakość optyczną i konstrukcyjną. Nie korzystasz z pełnego kręgu obrazu obiektywu, ale nadal uzyskujesz wiele innych zalet, takich jak ostrzejsze obrazy, szybszy autofokus i tym podobne. Jakość obiektywu ma większy wpływ na wygląd zdjęć niż aparat.
Z drugiej strony, jeśli cena jest znacznie ważniejsza niż jakość obrazu i naprawdę nie widzisz, że wydajesz 2000 USD na aparat pełnoklatkowy, trzymaj się obiektywów z czujnikiem kadrowania. Zyskasz większą elastyczność, wybierając rzeczy, które możesz fotografować za dużo mniej pieniędzy.
Mówiąc prościej, to, czy soczewki z czujnikiem kadrowania są dla Ciebie odpowiednie, zależy od tego, jakie są Twoje długoterminowe cele fotograficzne. Jeśli masz zamiar trzymać się kamery z czujnikiem upraw w dającej się przewidzieć przyszłości, kup. W przeciwnym razie, jeśli chcesz obiektywów lepszej jakości lub opcji przejścia na pełną klatkę, spróbuj kupić obiektywy kompatybilne z pełną klatką.