Obrazy RAW zawierają znacznie więcej danych niż pliki JPEG. Jeśli używasz lustrzanki cyfrowej lub aparatu bezlusterkowego, przez większość czasu powinieneś robić zdjęcia w formacie RAW — w pełni wykorzystuje to możliwości aparatu. Możesz nawet nagrywać RAW na swoim iPhonie. Jest jednak kilka sytuacji, w których nie musisz strzelać – a nawet nie powinieneś strzelać – RAW.
Jeśli zdjęcia nie mają znaczenia lub chcesz móc je szybko udostępnić
Od czasu do czasu daję się wciągnąć w robienie zdjęć na przyjęciu bożonarodzeniowym lub rodzinnym wydarzeniu. To nie są portrety wysokiej jakości; to tylko zdjęcia – zwykle pijanych – ludzi. Jedynym powodem, dla którego jestem pytany, jest to, że ludzie wiedzą, że mam dobry aparat. Gdy zdobędziesz reputację fotografa, prawie na pewno ci się to przydarzy.
Kiedy dostaję się na jedno z tych wydarzeń, moim celem jest ustawienie aparatu w trybie priorytetu przysłony, w razie potrzeby włożenie lampy błyskowej do aparatu, a następnie chodzenie po okolicy i robienie własnych rzeczy, od czasu do czasu robiąc zdjęcia. To jeden z nielicznych przypadków, w których celowo robię zdjęcia w formacie JPEG, ponieważ oznacza to, że pod koniec nocy mogę przeciągnąć wszystkie zdjęcia do folderu Dropbox (lub czegokolwiek) bez patrzenia na nie i wysłać je do organizatora. Dostają wszystkie zdjęcia, a ja nie muszę spędzać z nimi kilku godzin na pracy w Lightroomie.
Kiedy kręcisz wiele serii
Podczas robienia serii aparatem wszystkie zdjęcia są zapisywane w buforze przed zapisaniem na karcie pamięci. Rozmiar tego bufora jest jedną z głównych rzeczy, które ograniczają czas, w którym możesz strzelać serią. Ponieważ pliki JPEG są znacznie mniejsze niż pliki RAW, większość aparatów może przechowywać więcej plików JPEG w swoim buforze, a tym samym robić dłuższe serie.
Na przykład mój Canon 5DIII może wykonać sześć zdjęć w formacie RAW lub JPEG na sekundę. Bufor może pomieścić tylko 18 zdjęć RAW, co oznacza, że mam trzysekundową serię z pełną prędkością, zanim zacznie zwalniać. Może jednak pomieścić 64 obrazy JPEG: to pełne dziesięć sekund zdjęć seryjnych.
Za każdym razem, gdy kręcę gry sportowe lub inne sytuacje, w których chcę mieć możliwość robienia wielu szybkich serii, przełączam się na JPEG. Czasami ważniejsze jest zrobienie zdjęcia, niż zrobienie wysokiej jakości zdjęcia niczego.
Kiedy nagrywasz upływ czasu
Upływ czasu — te filmy w przyspieszonym tempie, które kompresują godzinę, jeden dzień lub nawet dłużej do długości, którą można oglądać w YouTube — wymagają ogromnej liczby zdjęć. Najpopularniejszy format to 24 kl./s, więc na każdą sekundę materiału trzeba zrobić 24 zdjęcia. Oznacza to, że dwuipółminutowe wideo poklatkowe składa się z 3360 zdjęć.
Niektórzy fotografowie poklatkowi robią zdjęcia w formacie RAW, ale wiąże się to z ogromnym nakładem pracy i, co ważniejsze, wymaga naprawdę potężnego komputera. Większość laptopów nie radzi sobie z przetwarzaniem tak dużej ilości danych. (Przy 25 MB na plik RAW w tym krótkim czasie mieści się ponad 80 GB danych).
Najprostszą rzeczą, jeśli dopiero zaczynasz, jest uzyskanie właściwej ekspozycji w miejscu i zrobienie zdjęć JPEG. Twój komputer ci za to podziękuje.
Kiedyś był jeszcze jeden powód, aby nie robić zdjęć RAW – gdy miejsce do przechowywania było na wagę złota – ale to już nie ma większego znaczenia: dobre karty SD kosztują teraz od 10 do 30 USD. Poza powyższymi sytuacjami domyślnie powinieneś strzelać w RAW.